BİLİM ADAMI

Atom çekirdeği
Üstünde çalışan
Bilim adamı
Düşündü bir an:

“Yaptığım iş
Neye yarayacak?
Onu kim
Nasıl kullanacak?”

“Senin işin
–Dedi içinden bir ses–
Sadece araştırmak
Gerisi seni ilgilendirmez...”

Bir başka ses
“Hayır” dedi,
“İnsan yaptığının
Neye yarayacağını bilmeli...”

Sesler kavgaya
Tutuştu bir ara
Kıyasıya
Kıran kırana...

Sonunda yorgun
Düştü bilgin
Baktı camdan
Dinlenmek için

Bir oğlan geçiyordu
Islık çalarak
Hınzır gözleri
Kıpır kıpırdak..

Bir işçi
Çalışıyordu kaldırımda
Ter damlaları
Alnında

Bir anne parkta
Bebeğini yürütüyordu
Bankta iki sevgili
Öpüşüyordu...

Bilim adamı
Duydu bir an
Kopukluğunu
Yaşamdan...

Ve şu duygu
Yükseldi içinde:
“Yaşamak gelir
Her şeyden önce...

Yaşamın buyruğunda
Olmalıdır bilim
Yaptığımın
Sonucunu düşünmeliyim...

Hem yaşam hem ölüm
Varsa sonunda
Saf tutmam gerek
Yaşamın yanında...”

1988